معنی عنان گیر - جستجوی لغت در جدول جو

عنان گیر(بَخْ یَ / یِ زَ)

لغت نامه دهخدا

آنکه کارها و پیشامدها را بر خود آسان گیرد و سهل شمارد، سهل انگار

آنکه عنان اسب را می پیچاند، کنایه از سوار ماهر، برای مثال عنان پیچ و اسپ افکن و گرزدار / چو من کس ندیدی به گیتی سوار (فردوسی - ۱/۲۳۱)

فرهنگ فارسی عمید

کمان گیر

کمان دار، دارندۀ کمان، آنکه در تیراندازی با کمان مهارت دارد، کمان گیر

فرهنگ فارسی عمید

زبان گیر

کسی که اطلاعاتی را به دست آورده و خبر می دهد، جاسوس، خبرچین، کسی که اخبار و اسرار کسی یا اداره ای یا مملکتی را به دست بیاورد و به دیگری اطلاع بدهد، جستجوکنندۀ خبر، هرکاره، منهی، آیشنه، رافع، ایشه، خبرکش، متجسّس، راید

کسی که اطلاعاتی را به دست آورده و خبر می دهد، جاسوس، خبرچین، کسی که اخبار و اسرار کسی یا اداره ای یا مملکتی را به دست بیاورد و به دیگری اطلاع بدهد، جستجوکنندۀ خبر، هَرکارِه، مُنهی، آیِشنِه، رافِع، ایشِه، خَبَرکِش، مُتَجَسِّس، رایِد

فرهنگ فارسی عمید

ناخن گیر

وسیله ای که با آن ناخن ها را کوتاه کنند، ناخن چین

فرهنگ فارسی عمید

روان گیر

آنکه یا آنچه سبب مرگ می شود، گیرندۀ روان، جان ستان

فرهنگ فارسی عمید

دندان گیر

چیزی که در دسترس و درخور استفاده باشد، حیوانی که گاز بگیرد، آنچه دندان به آن گیر کند و قابل جویدن باشد

فرهنگ فارسی عمید

جهان گیر

بین المللی، جهانی، جهان گشا، کسی یا چیزی که شهرتش به همۀ نقاط جهان برسد

فرهنگ فارسی عمید

ناخن گیر

(دِ)

چیزی نرم که ناخن در آن بند شود. (آنندراج). رجوع به ناخن گیر کردن شود

لغت نامه دهخدا

ناخن گیر

(خُ)

دست افزار حجامان که بدان ناخن چینند. (آنندراج). وسیلۀ گرفتن ناخن. ناخن چین. مقص. ناخن پیرا. ابزاری که بدان ناخن ها را کوتاه کنند

لغت نامه دهخدا

آسان گیر

(خوَ / خُ رَ دَ / دِ)

سهل انگار، مداهن

لغت نامه دهخدا

عنان ور

(عِ وَ)

کنایه از سوارکار و ماهر در سواری است: شیخ ما گفت روزی همه عنان وران بر سر کوی بایزید رسیدند. (اسرارالتوحید ص 240)

لغت نامه دهخدا

نان گیر

کارگر که نان از تنور بیرون آرد،
انبری که بوسیلۀ آن نان را از دیوار تنور جدا کنند و بیرون آرند، نان چین

لغت نامه دهخدا

گران گیر

(شَ / شِ)

کنایه از دیرگیر و سخت گیر، آنکه در کارها صبر و ثبات ورزد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

روان گیر

(دی دَ / دِ)

روان گیرنده. گیرندۀ روان. آنکه یا آنچه روان را بستاند. آنکه یا آنچه روح از تن جدا کند. روانستان. جانستان:
چه گویی دایه زین پیک روان گیر
که ناگه بردلم زد ناوک تیر.
(ویس و رامین).
هنوز افتاده بد شاه جهانگیر
که خوک او را بزد یشک روان گیر.
(ویس و رامین)

لغت نامه دهخدا

کلان گیر

(تَ لَ/ لِ زَ)

مقابل خردگیر. انواعی از مرغان شکاری که شکار کلان گیرند. باز. بازی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

عنان قدر

(عِ قَ دَ)

که عنان چون سرنوشت و قضا استوار و مسلم دارد:
بر لاشۀ عجز برنهم رخت
تا رخش عنان قدر درآرم.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 832)

لغت نامه دهخدا

عنان پیچ

(بَ)

آنکه عنان مرکوب را پیچاند، سوار ماهر. (فرهنگ فارسی معین). استاد در سواری. که تواند مرکب خود را هر لحظه بهر سوی بکشاند و ببرد در سواری. چابک سوار. سوارکار ماهر:
عنان پیچ و گردافکن و گرزدار
چو من کس نبیند به گیتی سوار.
فردوسی.
سپاهش فزون نیست از صدهزار
عنان پیچ و برگستوان ور سوار.
فردوسی (شاهنامه ج 1 ص 373).
دلیری بجستند گرد و سوار
عنان پیچ و اسب افکن و نیزه دار.
فردوسی.
نگه کرد تا کیست ز ایشان سوار
عنان پیچ و گردنکش و نامدار.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

زبان گیر

(جَ تَ / تِ)

در این بیت نظامی بمعنی برملا، بر سر زبانها و فاش آمده:
آوازۀ عشقشان جهان گیر
آواز عتابشان زبان گیر.
نظامی (الحاقی)

لغت نامه دهخدا